بازگشت
گزارش از کار« اجلاس سیاسی مشورتی زنان »
نیلاب م. سلام نیلاب م. سلام

کار هشتمین « اجلاس سیاسی مشورتی زنان » از تاریخ 3 تا 5 اکتوبر 2008، در یونیورستی هاینریش هاینۀ شهر دوسلدورف کشور آلمان به اشتراک بیش از یک هزار و نیم تن موفقانه به پایان رسید.

 این اجلاس به سازماندهی « شورای مبارزاتی زنان » که متشکل از گروههای زنان، زنان شاغل، « زنان جنبش صلح و همبسته گی » و « زنان جنبش تظاهرات دوشنبه ها » میباشد، راه اندازی گردیده بود. در این اجلاس که از بیست و پنج کشور زنان، مردان، گروهها و سازمانها  اشتراک نموده بودند، تاکید روی عدم حضور نژاد پرستان، فاشیستها و بنیاد گرایان مذهبی صورت گرفته بود.

یکی از اهداف برجستۀ این همایش همانا، رساندن اخبار و گزارشها پیرامون محرومیتها و استثمار زنان در دهۀ نخستین سدۀ بیست و یکم و زنده گی اجتماعی و مبارزاتی آنها بوده است. تبادل نظر، به جدال پرداختن زنان به شیوۀ دموکراتیک و گره زدن پیوند های تازۀ دوستی میان زنان از ملل، کشورها و گوشه های گونه گون یکی دیگر از اهداف گرد هم آیی بود. مردانی در همایش خوش آمده بودند که برای کسب حقوق برابر ِ زنان با مردان در عمل مبارزه میکنند.

این در حالی است که جنبش زنان بار دیگر عصیانگرانه پرچم عدالتخواهی بلند میکند و زنان سراسر گیتی در داغترین جبهات  به معنای لغوی و اصطلاحی آن میرزمند.

 

برنامۀ روز نخست شامل ارایۀ گزارشها و بیانیه ها از بیست و پنج کشور * بود که به ترتیب به آنها خواهم پرداخت.

در روز دوم، کار در فورومها و کمیته های کاری، گزارش بخش مالی و بخش  انتخاباتی شامل برنامه بود.

در روز سوم، کمیتۀ تدارک فراملیتی برای آماده گی سفر سال 2011 به ونزویلا انتخاب گردید.

 

اشتراک کننده گان افغان در اجلاس **

 

داکتر شفیقه رزمنده یک تن از زنان سرشناس جنبش زن در افغانستان به حیث شخصیت مستقل در سه روز اجلاس در کنار همه ایستاد و در جر و بحثها نقش ارزنده را ایفا نمود.

از نهضت فراگیر دموکراسی و ترقی افغانستان، اناهیتا صفدر ( معاون شورای همبسته گی زنان افغان در آلمان )، نسرین مفید، نفیسه انگار، سهیلا زحمت، نیلاب سلام، نسرین منصور ( مسوول شورای همبسته گی زنان افغان در آلمان )، مرضیه اسره ( مسوول کار با زنان شورای همبسته گی شهر کسل آلمان)، لیدا امین پور( عضو هیات اجراییۀ شورای همبسته گی زنان افغان در آلمان )، مریم بریالی و یلدا مفید (به حیث همکار در بخش عکسبرداری و فلمبرداری تیم  افغانی ) اشتراک داشتند.

از شورای زنان افغان در آلمان، نجیبه هوتکی، دیپلوم انجنیر امیلیا اسپارتک  و زرغونه ولی اشتراک نموده بودند.

فریبا آتش صادق شاعر، نویسنده و ژورنالیست موفق کشور یک تن دیگر از اشتراک کننده گان بود که از سوی انجمن کلتوری و فرهنگی ایالت بایرن به اجلاس دعوت شده بود.

وجیهه قانع یکی از فرهنگیان کشور از « زنان 8 مارس » همچنان در اجلاس حضور داشت که با او در آن جا در جریان کار آشنا شدم.

 

پیش از آغاز برنامه، میز ِ پلاکاتها، تصاویر، کتب، لباسهای افغانی به نام کشور افغانستان از سوی دوستان در کنار دیگر کشور ها تنظیم گردید و توجه به عمل آمد تا صحنه های دراماتیک از زنده گی زن عذاب دیدۀ افغانستان برجسته گردد.

برای ارایۀ معلومات در مورد شرایط فعلی زن افغانستان ـ انسان زحمتکش افغانستان تیم افغانی معلومات لازم را ارایه نموده و به جر و بحثها با زنان از دیگر کشورها پرداختند.

 

بخش گزارشها و بیانیه ها زیر نام  « سفر به سوی دختران  و زنان جهان »

جمعه، 03 اکتوبر 2008

آغاز ساعت 9، پایان ساعت 30: 19

 

بلاک آسیا

 

1. نیپال

2. هند ( دو گزارش )

3. اندونیزیا

4. بنگلادیش

5. فلیپین

6. پاکستان

 

بلاک امریکای جنوبی

 

1. کولمبیا ( دو گزارش )

2. پیرو

3. ارجنتاین

4. اکوادور

5. ونزویلا

6. برازیل

 

بلاک اروپا

 

1. آلمان ( دو گزارش )

2. ایتالیا ( دو گزارش )

3. کردستان

4. هالند

5. ترکیه

6. روسیه

 

سخنان بیشترین سخنرانان در اجلاس به ویژه، سخنرانان ِ بلاک امریکای جنوبی پیهم روی سیاست و اقتصاد محصور از سوی چند قدرت جهانی به ویژه دولت امریکا تماس میگرفت. مصیبتهایی که در پیوند تنگاتنگ با این معضله برای زنان در حوزه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عرض اندام نموده اند، به چالش طلبیده شدند. شماری از زنانی که به حیث سخنران یا شنونده اشتراک نموده بودند، کسانی بودند که زنده گی شان را وقف مبارزه در برابر نابرابریها نموده اند. یک دست آنها از بابت مبارزۀ بر حق شان به زندانها افگنده شده و هموندان خانوادۀ شان را از دست داده اند.

 

گفتنی است، پیش از پرداختن به بلاک آسیای میانه و افریقا فریبا آتش صادق شاعر با احساس و آشنا با درد زن افغانستان شعر پر محتوایی از خودش را به زبان آلمانی به خوانش گرفت. شعر او با کف زدنها همراهی گردید.

 

بلاک آسیای میانه و افریقا

 

1. ایران

2. عراق

3. افغانستان ( سه گزارش )

ـ پیام حوا از افغانستان از سوی وجیهه قانع

ـ پیام شورای زنان افغان در آلمان از سوی نجیبه هوتکی

ـ پیام نفس جهید از افغانستان از سوی نیلاب سلام

4. فلسطین

5. کانگو

6. مراکش

 

 در بیانیه های وجیهه قانع و نجیبه هوتکی نکات لازم در مورد گرسنه گی، فقر، بیسوادی، بیکاری، خشونت، تبعیض جنسی، تجاوز بر دختران و پسران خورد سال و دهها مصیبت دیگر ِ که در برابر انسان افغانستان دیوار شده اند، ارایه گردید.

نیلاب سلام در آغاز با فرستادن درود های صمیمانه به شورای همبسته گی زنان افغان در آلمان زیر نظر نسرین منصور ( آز آن جایی که پیام آنها نظر به کمی وقت ارایه نه گردید )، متن آلمانی بیانیۀ نفس جهید از افغانستان را به خوانش گرفت.

نفس جهید یک تن از زنان بیباک، آگاه و مبارز درون مرز و مسوول کار با زنان نهضت فراگیر در افغانستان میباشد. او بنابر مشکل ویزه نه توانست در همایش اشتراک نماید و بدین وسیله  با تمنای موفقیت برای اشتراک کننده گان ِ اجلاس، همبسته گی زنان با شهامت درون مرز را با همایش جهانی « سیاسی مشورتی زنان» ابراز نمود. من بخشی از بیانیۀ نفس جهید را بر بنای دو دلیل برگزیده و در این جا می آورم. نخست، از بابت اینکه بیانیه در اجلاس به زبان آلمانی خوانده شد و دو دیگر، او از افغانستان ِ « آتش و خون »  آمار دقیقی را ( که تنها در شهر کابل و چند ولایت از سوی نهاد های حقوق بشر ثبت گردیده است )، به ما فرستاده است:

« ... در سال 2007 بیش از 3000 مورد خشونت علیه زنان به وزارت امور زنان ، نهاد های مدنی و حقوق بشر راجع شده است که منجر به قتل زنان ، خودکشی ، خود سوزی ، فرار از منزل ، بیرون راندن از منزل ، طلاق ، معیوبیت و حادثات المناک دیگر گردیده است. بدون شک ، هزاران مورد دیگر در محلات و روستا ها ، زیر بار فرهنگ مسلط پوشیده مانده است.در افغانستان 80-60 % ازدواجها اجباری اند و 57 % دختران قبل از رسیدن به سن قانونی (16 سالگی مطابق قانون مدنی افغانستان) مجبور به ازدواج میشوند که یکی از موارد عمده نقض حقوق زنان بوده و ناشی از فقر اقتصادی ، عدم حاکمیت قانون ، معافیت مرتکبین از تعقیب قضایی ، سطح آگاهی نازل و بی سوادی ، عنعنات و باور های نادرست در جامعه است. زنان به محاکم دسترسی ندارند ، احیانا زنی به خاطر دادخواهی به محکمه مراجعه نماید ، رسیده گی قضایی نسبت به آنها تبعیض آمیز و توام با تعصب است. نهاد های حمایت از خانواده و محاکم فامیلی موجود نیست. برخوردهای غیرعادلانه و تصامیم غیر منصفانه نهاد های عدلی و قضایی وسایل ناامیدی زنان را فراهم نموده و آنها را به خودکشی و خودسوزی وادار میسازد. یک بررسی تحقیقی نشان داده است که در طی 9 ماه از اثر خشونت ، 462 زن به اعتیاد رو آورده اند. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در نتیجه تحقیقی که در مورد خشونت های خانواده گی انجام داده بود ، اعلام داشت که 90 % این خشونت ها منشا اقتصادی داشته است و خانواده ها عمدتا به دلیل فقر دست به خشونت میزنند.

عمومیت یافتن امراض مختلف جسمی و روانی ، اکثریت زنان کشور ما را می آزارد ، بخصوص 70 % مریضان سل ( توبرکلوز) زنان اند. 55 % زنان افغان به خدمات صحی دسترسی ندارند، نبود یا کمبود مراکز صحی ، وجود ( 1) داکتر و ( 5) نرس برای هر( 100000) نفر و یک بستر برای 3000 نفر ، نبود وسایل و تجهیزات طبی و بانک خون در مراکز صحی ، راههای صعب العبور و شدت فقر در خانواده ها ، تراژدی غم انگیز مرگ و میر مادران و اطفال را در قبال داشته است به گونه یی که در هر 30 دقیقه یک مادر افغان به اثر بارداری جان میدهد. یعنی از هر 1000 زن 16 تن. طی سالهای اخیر ، نه تنها این رقم کاهش نیافته ، بلکه در روستا وضع بد تر شده است که پیوسته روان جامعه را میخراشد و نظام خانواده ها را درهم میکوبد. آنچه بیشتر به مشکلات زنان می افزاید ، ناامنی است. زنان مستقیما تهدید و آسیب پذیر میشوند ، نا امنی که در کشور ما ابعاد جدید کسب کرده است ، حملات انتحاری ، انفجارات ، مداخلات ، کشتار افراد ملکی نگرانی ها را تقویت میکند. سازمان حقوق بشر ، سال 2008 را پرمخاطره ترین سال برای غیر نظامیان در افغانستان میخواند. کشت و قاچاق مواد مخدر در تبانی با مافیای ملی و بین المللی نیز زنان را آسیب پذیر میسازد ، اعتیاد به مواد مخدر ، آرامش خانواده ها را از بین برده ، و گاهی هم دختران به آن تبادله میشوند.

در افغانستان برای زنان زمینه کاریابی و اشتغال وجود ندارد. در حال حاضر ، 0.4 % زنان در مکاتب ، موسسات و ادارات دولتی مصروف کار اند و بس. زنان از بیکاری رنج میبرند ، فقر و ناداری بیداد میکند ، یک میلیون زن بیوه و بی سرپرست که نان آور خانه اند یا دست به گدایی دراز میکنند ویا هم اطفال شان را به انجام کارهای شاقه وادار میسازند. 37000 طفل تنها در شهر کابل مصروف کار در روی سرک اند. ( 60000 ) طفل معتاد به مواد مخدر هستند. عدم دسترسی زنان به اشتغال ، فقر را افزایش میدهد ، کودکان را از تعلیم و تربیه باز میدارد و پروسه انکشاف جامعه را به کندی حتی رکود مواجه میسازد. در حالی که پیش شرط بنیادین دموکراتیزه کردن وضع اجتماعی مستلزم حضور فعال زنان در عرصه های سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ... میباشد، اما زنان افغان از تمام حقوق محروم اند. اقدامات دولت بیشتر جنبه نمادین داشته ، تدابیر حمایتی بخاطر تامین حقوق انسانی – مدنی زنان اتخاذ و عملی نشده است... »

از سوی دوستان افغانی بیشترین توجه به خرج داده شد تا صحنه های دراماتیک نمایانگر ِ ظلم ِ رفته بر زن افغانستان در خلال گزارشهای بخش افغانستان بازتاب بیابند. بیانیه های سخنرانان با تصاویر دردناک از زنان درون مرز همراهی میشد. برای مقایسۀ ساده، تصاویر جنبش زنان طی دهۀ هشتاد و سپس تصاویر زنان افغانستان در شرایط امروزی زیر ساطور بنیادگرایی مذهبی به نمایش گذاشته شد.

لیدا امین پور و زرغونه ولی با لباسهای زیبای افغانی و مریم بریالی چادری بر سر حین سخنرانی صحبت کننده گان ِ بخش افغانستان روی ستیژ صف بسته بودند.

سمبول شورای همبسته گی زنان افغان در آلمان که توسط رودابه صفدر طراحی شده است، آذین بخش ستیژ و پردۀ تصاویر گردید.

مریم بریالی چادری بر سر، پس از ختم گزارشها، مایک را به دست گرفته و چنین گفت، « این سمبولیست برای

گوشه یی از زنده گی المناک زنان افغان. برای رهایی این زنان از زیر فشار با ما همکاری نمایید!»..

 

 در پایان هر بخش نوبت به نظر خواهی، تبادل نظر و گفتگو میرسید. پس از ختم بلاک آسیای میانه و افریقا، بیشترین پرسشها و نظرات به بخش افغانستان بر گشت. شماری از نظر دهنده گان از کشور های گونه گون چنین اشاراتی را درمورد گزارشهای افغانستان داشتند:

ـ تایید موضوع ِ طرح دشواریهای افغانستان نه به حیث دشواری یک کشور و یک منطقه بلکه دشواری جهان

ـ خروج نظامیان آلمانی از افغانستان

ـ تایید بخش افغانستان به حیث شنیدنیترین بخش

ـ مطرح نمودن موضوع افغانستان در ورکشاپها

ـ فوندامیتالیسم عامل اصلی بدبختیها در افغانستان، ایران و عراق

 

داکتر شفیقه رزمنده، دیپلوم انجنیر امیلیا اسپارتک و مریم بریالی در بخش نظر خواهیها در پاسخ به پرسشها چنین گفتند:

 امیلیا اسپارتک:

« در دهۀ هشتاد زن افغان برای نخستین بار دارای حقوق مساوی با مرد شد. در حالی که امروز در دوران حاکمیت مذهبی فوندامیتالیستی با تبلیغ نادرست از دموکراسی و تجاوز 36 کشور بر افغانستان زن افغان در سه جبهه میجنگد: ضد فوندامیتالیسم مذهبی، ضد امپریالیزم بین المللی و ضد مرد سالاری.... »

شفیقه رزمنده:

« ما به حیث شاهدان عینی میتوانیم تصدیق نماییم که دهۀ هشتاد عصر طلایی برای زن افغان بود. %52 زنان با سواد شدند و %40 شامل کارهای طبی .... »

مریم بریالی:

« من پس از 17 سال به افغانستان برگشتم. با زنان و مردان بسیار فقیر و بیسواد برخوردم و حتا با مجاهدینی که میگفتند، افغانستان از سوی امریکا مورد خشونت و تجاوز قرار گرفته است. آنها آرزوی برگشت شرایط سالهای دهۀ هشتاد را دارند...»

 

کار در فورومها و کمیته های کاری، گزارش بخش مالی و انتخابات

شنبه، 04 اکتوبر 2008

آغاز ساعت 30: 10 و پایان ساعت 30: 19

 

در آغاز، از سوی دوستانی که مسوولیت پیشبرد فورومها و کمیته های کاری یا ورکشاپها را به عهده داشتند، فورومها به معرفی گرفته شدند.

دوستان افغانی به شکل گروپی در فورومهای گونه گون و گفتگو ها از نام افغانستان سهم فعال گرفتند.  فورومهای که من با دوستان درآنها اشتراک کردم و انگاره ها را خیلی آموزنده و شنیدنی یافتم، از این قرار اند:

ـ زنان و دختران ِ فعال در مبارزه علیه نژاد پرستی و فاشیسم

ـ جامعۀ مادر سالاری کهن و نو در امریکای لاتین

ـ زنان و مذاهب

ـ موقعیت مهاجران

ـ فوندامیتالیسم مذهبی و زنان

ـ فیمینیسم نو

 

 گزارش مختصر بخش مالی

 

در پاره یی از گزارش بخش مالی چنین بیان شد،« { شورای مبارزاتی} موظف است تا در این همایش از جریان کار و سیاست مالی خویش گزارش بدهد. { شورای مبارزاتی } مستقل، با اتکا به خود با سرمایۀ آغازین ( 10000یورو) برای آماده گیهای این اجلاس آغاز به کار نمود. ما تکت اشتراک را خیلی نازل انتخاب نمودیم. زیرا میدانستیم که شماری از زنان توانایی پرداخت را نه دارند. این زنان علیه امپریالیسم و کاپیتالیسم مبارزه میکنند و به لایه های زحمتکش جامعه وابسته اند. در نتیجه ما بر اساس پرنیسپ صرفه جویی عمل نموده که از 51000 یورو عاید، 48000 مصرف  داشته ایم. دلیل که ما میخواهیم سیاست مالی مان را چنین پی بگیریم، بر فلسفۀ استقلال اقتصادی زن میچرخد. ».

 

انتخابات

 

در نخست، مسوول بخش مالی مورد رای گیری تازه قرار داده و به اتفاق آرا برای دور بعدی برگزیده شد.

سپس انتخابات برای کمیسیون تازۀ « شورای مبارزاتی زنان » آغاز یافت. از میان اشتراک کننده گان، شماری خویشتن را به اضافۀ هموندان سابق پیشنهاد نمودند. از افغانستان امیلیا اسپارتک خویش را پیشنهاد نمود. کاندید شده گان به اتفاق آرا برگزیده شدند.

 شب شنبه برنامۀ ویژه یی که شامل رقص و آواز بود زیر نام « شب کاریبیک » راه اندازی گردید.

 

آماده گیهای فراملیتی برای ملاقات در کنفرانس جهانی زنان سال 2011 در ونزویلا

یکشنبه 05 اکتوبر 2008

آغاز ساعت 10:00

 

برای آماده گیهای لازم ِ سفر ِ سال 2011 به وینزویلا ایجاد یک کمیسیون تدارک طرح گردید و از کشور های گونه گون خواهش به عمل آمد تا در مسیر مددگار شوند. شماری از دختران جوان و زنان خویش را کاندید نمودند. از افغانستان امیلیا اسپارتک و مرضیه اسره خویشتن را پس از معرفی مختصر  پیشنهاد نمودند. کاندید شده گان به شکل جمعی مورد رای گیری قرار گرفته و به اتفاق آرا بر گزیده شدند.

 

کار اجلاس حوالی ساعت دوی پس از ظهر با موسیقی زنده با همنوایی صد ها تن در یک فضای نهایت صمیمی و زیبا با دادن ِ شعار های

« زنده باد آزادی! »

« زنده باد همبسته گی زنان جهان! »

« زنده باد زنان رزمنده! »

به پایان رسید.

 

 

10.10.2008

 

اشاره ها

 

* با پوزش از خواننده گان گرامی، در گزارش مختصر « کار اجلاس سیاسی مشورتی زنان » مورخ 05.10.08، از  شهر دوسلدورف از اشتراک بیست و هشت کشور نام برده بودم.

** از دوستان افغان ِ در گزارش نام برده شده که به دور ِ میز افغانستان، در فورومها، ورکشاپها و جر وبحثها سهم فعال گرفته اند. دیگر دوستان که در اجلاس تشریف داشتند و مایل اند نام ایشان شامل گزارش شود، میتوانند با من به تماس شوند.

ـ مصوبات این اجلاس در آینده در وب سایت

www.frauenpolitischerratschlag.de

 

به زبانهای گونه گون از آن شمار فارسی بیرون داده خواهند شد.

ـ از دوستان که در اجلاس عکس بر میداشتند، خواهشمندم، در صورتی که عکسی از وجیهه جان قانع در اجلاس

بر داشته باشند، لطف نموده، آن را بفرستند تا عکس ایشان شامل البوم سخنرانان همایش شود.

ـ گزارشها، بیانیه ها و نظرات در اجلاس و یا در فارومها و ورکشاپها یا مستقیم به زبان آلمانی ارایه و یا از سوی ترجمانها ترجمه میشدند.

 علاقه مندان مي توانند فوتوهای اجلاس را که توسط دوشيزه يلدا مفيدتهيه گرديده است در آدرس زير مشاهده فرمايند.http://www.mashal.org/home/main/gallery.inc.php?mghash=2e583262753938642573f33911c1e8cc&mggal=20

 


October 14th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها